'எங்கடை திருவிழா!'

சென்ற வாரம் ஒரு ஒளிப்பேழை வெளியீட்டு விழாவுக்குப் போயிருந்தேன். பக்தர்களின் கூட்டத்தினால் அந்தப் பெரிய மண்டபமே நிறைந்திருந்தது. மேடையில் பூஜை. அதன் பிறகு புகழ் பூத்த நாதஸ்வரக்காரரின் வாசிப்பு; அரை மணி நேரத்தில் எத்தனை அற்புதமாக வாசித்தார்! ஆனால் அதே வேளை, நாதஸ்வரக் குழுவினருக்குப் பின்னால் மேடையிலிருந்த இடைவெளியில் ஓர் அசிங்கமான நாடகமும் அரங்கேறிக் கொண்டிருந்தது. கணத்துக்குக் கணம், இப்புறமும் அப்புறமுமாக 8, 10 பேர் மாறி மாறிப் போவதும் வருவதுமாக... என்ன அவசரமோ பார்வையாளர்களை உறுத்தாமல் அவசரமாகப் போய் வருவதற்காகத்தானே அந்த அரங்கில் மறைவாக திரைச்சேலைக்கும் சுவருக்கும் இடையில் நடந்து போக வழி வைத்திருக்கிறார்கள்? அப்படியிருக்க இந்தப் பெருஞ்சபையில் இப்படி நடந்து கொண்டது கோமாளித்தனமல்லவோ? அல்லது தாமேதான் ஏற்பாட்டாளர்கள் என்பதை வந்திருப்பவர்கள் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற பேராவலோ?

எனது சிறுவயதில் எனது கிராமத்துக் கோயில்களில் இரவுத் திருவிழாக்கள் பெரிய மேள, சின்ன மேளக் கச்சேரிகளுடன் விடியும் வரை நடைபெறுவதுண்டு. ஒவ்வொரு திருவிழாவுக்கும் ஒவ்வொரு பகுதியார் உபயம்; முதல்நாள் திருவிழாவை அடுத்த நாள் திருவிழா தூக்கிவிடும்! இந்தப் போட்டியிலும் பார்க்க இன்னொரு விஷயம்தான் முக்கியம் - யாருடைய உபயம் என்பதை "பளிச்" என அறிந்து கொள்ளக் கூடியதாக மாறுகரை வேட்டி, இடுப்பில் வரிந்து கட்டிய சால்வை; கழுத்தில் (பெரும்பாலும்) இரவல் சங்கிலி, எண்ணெய் பூசி வாரிய தலை, அன்று "ஷேவ்" செய்த முகம் - காரணம் எதுவும் இல்லாமல் கோயிலுக்குள்ளேயும் வெளியேயும் போய் வந்து கொண்டிருப்பார்கள் உபயகாரப் பகுதியினர். "எங்கடை திருவிழா" என்று காட்டத்தான்! சென்ற வாரம் அந்த மேடையைப் பார்த்த போது இந்த நினைவுதான் வந்தது! என்னதான் பக்தி என்று சொல்லிக் கொண்டாலும் "பப்ளிசிட்டி" ஆசை யாரைத்தான் விட்டது!

[ஈழத்தின் எழுத்தாளர் அமரர் திரு. சோமகாந்தன் அவர்கள் எழுதிய நிகழ்வுகளும் நினைவுகளும் நூலிலிருந்து.]

Growing up in shadow of war

ரொரன்ரோவில் இருந்து வெளிவரும் ரொரன்ரோ ஸ்ரார் [Toronto Star] நாளேட்டில் ஈழத்தமிழர்கள் பற்றி வெளிவந்த செய்தியை இங்கே பதிகிறேன். நன்றி.

---

Young Canadian Tamils find themselves heartsick over the 20-year conflict back in their homeland

Aug. 27, 2006. 01:00 AM SURYA BHATTACHARYA AND THULASI SRIKANTHAN STAFF REPORTERS

The civil war that continues to wrack Sri Lanka is older than some Tamil Canadians who closely follow the carnage in the land of their birth.

Conflict along ethnic lines between the Sinhalese forces of the government and the Tamil minority has raged in the tiny island nation for more than 20 years.

"We've only known civil war since we were children," says Ashwin Balamohan, a member of the Canadian Federation of Students at the University of Toronto.

But these first-generation Tamil Canadians also know life in Canada, with itsaccess to education and jobs and, most of all, an environment of law and order.

"What people forget, despite all the opportunities North America presents to you, there's a part of us that is Sri Lankan," says Jana, 27, who did not want her last name used.

Many young Tamil Canadians maintain a deep attachment to Sri Lanka.

"Even though we have moved here, we haven't changed," says high school student Mayuran Balasingam. "Our roots and families are over there."

Following a joint RCMP-FBI investigation, seven Canadians were arrested recently in the United States and Canada on charges of conspiring to buy weapons for the Liberation Tigers of Tamil Eelam, or Tamil Tigers, which both Ottawa and Washington have labelled a terrorist group.

Two of the accused, Suresh Sriskandarajah and Sathajan Sarachandran, were members of an Ontario student delegation that travelled to parts of Sri Lanka soon after the disastrous Boxing Day tsunami struck in 2004.

Sriskandarajah, who was born in Sri Lanka and moved to Canada with his family in 1989, had also visited his homeland the year before and his website is peppered with beautiful photos from the trip, none of which hint at the conflict, and reminisces of a childhood that seemed almost idyllic.

But in the wake of the tsunami, his observations were markedly different.

"The lack of aid in the northeast bothered me to a great extent," he wrote for a Tamil website. "I did not see much coming from outside during the two weeks I was there."

He revisited an orphanage where he'd spent time on his first trip and was devastated to find of the 170 children, only 30 had survived.

U.S. court documents allege that Sriskandarajah later asked three students to smuggle materials including night-vision goggles and Sparton compasses into Tiger-controlled territory.

Sarachandran was president of the Canadian Tamil Students' Association during the delegation's post-tsunami trip to Sri Lanka and expressed similar dissatisfaction with aid distribution.

Jana is from Waterloo, where at least four of the accused went to university.
"It would change you," she says. "Especially those guys who went during the tsunami, and saw what was happening."

But Balamohan emphasizes that taking up arms is not a popular choice in the community.

And although Jana agrees that she doesn't believe in strife as a means to the creation of a homeland, she adds: "I am sure if I go there, I would walk away completely changed."

Mostly, Balamohan says, young Tamils are frustrated at Canadians' lack of understanding of the situation in Sri Lanka.

"When the Holocaust happened, when Rwanda happened, we called it a failure of humanity," he says. "There is a general recognition that the world shouldn't sit back and let them occur. These things are happening in Sri Lanka and that's why we should care."

The conflict has left 60,000 people dead in a country with a population of about 20 million people, about 74 per cent of whom are Sinhalese.

On Friday, the UN's World Food Program estimated that the fighting has forced at least 204,000 people from their homes in the eastern and northern parts of the island.

Don't provoke Tigers

ரொரன்ரோவில் இருந்து வெளிவரும் ரொரன்ரோ சண் [Toronto Sun] எனும் பத்திரிகையில் வெளிநாட்டுச் செய்திகளை எழுதும் திரு. எரிக் அவர்கள் இன்று [ஞாயிற்றுக்கிழமை] ஈழத்தமிழர்கள் பற்றி எழுதிய கட்டுரையை இங்கே பதிகிறேன். நன்றி.

---

The Tamils of Sri Lanka are fighting for their independence after decades of oppression
By ERIC MARGOLIS, TORONTO SUN

CALGARY -- This week's arrest of six Canadians of Tamil origin on terrorism charges reminds me of Sir Peter Ustinov's brilliant maxim: "Terrorism is the war of the poor, and war is the terrorism of the rich."

In an apparent rush to U.S. President George Bush's ideology and policies, the Harper government recently added Sri Lanka's Tamil Tigers guerillas to its terrorism list. The U.S. added the group last year.

In 1983, civil war erupted in Sri Lanka after decades of growing strife between majority Sinhalese Buddhists and minority Hindu Tamils. Tamil Tigers guerillas have waged a ferocious, bloody struggle against the Sinhalese government for an independent Tamil state. Over 65,000 Sri Lankans have died. The war continues in spite of foreign mediation.

Sri Lanka's Sinhalese control the army, navy and air force. The Tigers have only small arms, in large part purchased with money raised by Canada's 250,000 Tamils.

Canada's Irish did the same for the IRA. Canadian Jews raised funds to buy arms for Israel's independence struggle from Britain. Sikh separatists in Punjab were funded by Canadian Sikhs.

The Tigers are courageous, highly effective fighters -- call them the Hezbollah of South Asia. They used their bodies as human bombs to fight first the government army, then India when it invaded Sri Lanka in the 1980s in an effort to annex the island. A female Tiger blew up Indian PM Rajiv Gandhi in 1991.

The Tigers are exceedingly brutal and often murderous. They are a fanatical, highly dangerous totalitarian organization. But they are not "terrorists," as the U.S. and now Canada claim.

Terrorism is generally defined as "attacks on civilians for political purposes." Mad dogs who blow up airliners, trains and schools are terrorists, no question. But under this definition, then what do we call the Allied mass slaughter of civilians in Dresden, Hamburg, Tokyo, Osaka, Nagasaki and Hiroshima?

Or Russia's massacre of 100,000 Muslim Chechens a decade ago; Israel's 1982 bombardment of Beirut that killed 18,000 civilians; U.S. destruction in 1991 of Iraq's water treatment plants, creating an epidemic that killed hundreds of thousands of children?

What about the indiscriminate bombing of Afghan villages by U.S., Canadian and NATO forces? Or the recent killing of over 1,000 Lebanese and Israeli civilians, denounced by Amnesty International as a war crime?

Those accusing others of terrorism are often far more guilty of it themselves.

Tamil Tigers ably govern a third of Sri Lanka. Dismissing them as "terrorists" is as meaningless and misleading as calling Hezbollah, which is Lebanon's only effective, non-corrupt government, "terrorist thugs."

Enough with propaganda labels. I detest this deceitful, poisonous term, "terrorism," which has become a propaganda weapon to demonize political opponents.

Canada has recently made itself an enemy of the Muslim world and now faces attacks on its citizens and business interests abroad. This is not a good time to kick the Tamil Tigers hornet's nest. Sometimes it's better to avert your gaze, as previous Canadian governments did, and not seek trouble -- particularly when the Tigers have committed no hostile acts against Canada or the U.S.

Terrorism is a tactic, not a thing. Tamil Tigers are fighting for independence after decades of oppression. We westerners have forgotten that armed resistance to intolerable oppression is a legitimate right of all peoples.

One really must ask why Ottawa is sticking its nose into another remote, bloody foreign war and creating new security problems for Canadians when it can't provide even Second World health care to its own people.

தெய்வம் [ இக் கவிதையை யாரெழுதியது?]

ஐயம் இல்லை, தெய்வம் உண்டெனப்
பையப் பைய என்னைப் பழக்கி
அன்னை என்னுடைச் சின்ன வயதில்
சொன்னது மட்டும் இன்னும் மறந்திலேன்.
உண்டு என்பதைக் கண்டிலேன் தெளிய.
பண்டை நம் முன்னோர் பகர்ந்ததை யெல்லாம்
படித்துப் பார்த்தேன். பாடமும் கேட்டேன்.
ஒடித்துப் பிரித்து ஊன்றி எண்ணினேன்.
'நீறு பூசினால் நேர்ந்திடும்' என்றார்,
நீறு பூசி என் நேரமும் கழித்தேன்.
'கண்டிகை தரித்தால் காணலாம்' என்றார்,
கண்டிகை கனத்தும் கண்டிலேன் பொருளை.
'நாமம் தரித்தால் நாடலாம்' என்றார்,
நாமம் புனைவதில் நாள்பல கழித்தேன்.
'துளசியும் மாலையும் துணை செயும்' என்றார்,
துளசியும் தொடுத்தேன், மணிகளும் சுமந்தேன்.
'பஜனை செய்தால் பலித்திடும்' என்றார்,
பஜனைக் கோஷ்டியில் பாடினேன் பல நாள்.
'ஊனும் உயிரும் அவனே' என்றார்,
ஊனிலும் காணேன், உயிரிலும் காணேன்.
'கோயிலும் குளமும் குடியிருப்' பென்றார்,
கோயிலில் தேடினேன், குளத்திலும் மூழ்கினேன்.
'வேத நூல்களில் விளங்கிடும்' என்றார்,
வேதமும் கேட்டேன், விளங்கவே இல்லை.
'மந்திரம் கற்றால் வந்திடும்' என்றார்,
மந்திரம் ஜெபித்தேன், தந்திரம் பலித்திலேன்.
'பட்டினி யிருந்தால் பார்க்கலாம்' என்றார்,
பட்டினி விரதம் பழகியும் பார்த்தேன்.
'மூச்சை அடக்கினால் முன்வரும்' என்றார்,
மூச்சைப் பிடித்து முயன்றும் பார்த்தேன்.
கண்டிலேன் அந்தக் கடவுளை; அதனால்,
'பண்டைய வழிகளில் பயனிலை போலும்.
எந்தையர் சொன்ன ஹிந்து மதத்திலே
இந்த ரகசியம் இல்லையோ!' என்று
மதங்கள் என்று மற்றவர் சொன்ன
விதங்களை யெல்லாம் விரித்திடும் நூல்கள்
புத்தகம் பற்பல புரியப் படித்தேன்.
வித்தகர் சொன்ன விளக்கமும் கேட்டேன்.
புதுப்புது வழிகளில் புகுந்து புகுந்து
மதிப்புள எல்லா மார்க்கமும் போனேன்.
செல்லா வழியென எண்ணிநான் சென்ற
எல்லா வழிகளும் என்னைக் கொண்டுபோய்
முன்னே இருந்த மூலையே சேர்த்தன.
என்னே! தெய்வம் எங்கோ! எதுவோ!
இருந்த இடத்தில் இல்லையென் றெண்ணித்
திரிந்த இடத்திலும் தெரிந்திட வில்லையே!
இல்லை யென்றுரைக்கத் தைரியம் இல்லை.
தொல்லையென் றதனைத் துறக்கவும் துணிவிலை.
இல்லையே ஆனால் தொல்லையே இல்லை.
நல்லதே நம்மைக் கேட்பா ரில்லை.
இருப்பது உண்மைதான் எனினு மென்ன?
பொறுப்பு அவர்க்கே, காத்தருள் புரியும்.

---

உண்ணானச் சத்தியமாய்ச் சொல்லிப் போட்டேன். மேலே உள்ள கவிதையை நான் எழுதவில்லை. இக் கவிதையைப் புனைந்த கவிஞர் தெய்வம் பற்றிச் சொல்லியுள்ள கருத்தே என் கருத்தும் என்பதால் இக் கவிதை எனக்கு மிகவும் பிடித்துவிட்டது.சரி, இக் கவிதையை எழுதியவர் கீழுள்ள கவிஞர்களில் ஒருவர். யாரென சொல்லுங்கள்[ஊகியுங்கள்] பார்ப்போம்.

---

1. மகாகவி சுப்பிரமணிய பாரதி
2. பாவேந்தர் பாரதிதாசன்
3. உவமைக் கவிஞர் சுரதா
4. பேரறிஞர் அண்ணாத்துரை
5. கவியரசர் கண்ணதாசன்
6. உடுமலை நாராயண கவி
7. பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம்
8. நாமக்கல் இராமலிங்கம்
9. கலைஞர் மு. கருணாநிதி
10. கவிஞர் வாலி
11. கவிஞர் வைரமுத்து

கனேடியப் பிரதமர் ஆலோசகராக பாகிஸ்தானியர்

கனேடியப் பிரதமர் திரு. ஸ் ரீபன் காப்பர் [Stephen Harper] அவர்கள் வழமைக்கு மாறாக எதிர்க்கட்சி உறுப்பினர் ஒருவரைத் தனது ஆலோசகராகத் தேர்ந்தெடுத்திருக்கிறார்.தற்போது கனடாவில் ஆட்சியிலிருக்கும் அரசு சிறுபான்மை அரசு என்பதை பலர் அறிந்திருப்பீர்கள். கடந்த தேர்தலில் ஸ் ரீபன் காப்பர் தலைமையிலான கொன்சவேட்டிவ் கட்சி [பழைமைவாதக் கட்சி] ஆட்சியிலிருந்த போல் மாட்டின் [Paul Martin] தலைமையிலான லிபரல் கட்சியைத் தோற்கடித்து ஆட்சிபீடமேறியது. ஆனால் கொன்சவேட்டிவ் கட்சி பெரும்பான்மை ஆட்சியமைக்கப் போதுமான ஆசனங்களை வெல்லவில்லை.

இந் நிலையில் , கடந்த தேர்தல் முடிந்த கையுடனேயே எதிர்க்கட்சியான லிபரல் கட்சி நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களைத் தன் வசம் இழுக்க முயற்சி செய்து வருகிறது. தேர்தல் முடிந்த ஓரிரு தினங்களிலேயே ஒரு லிபரல் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் கொன்சவேட்டிவ் கட்சிக்குத் தாவி அமைச்சரானார்.

கடந்த தேர்தலில் ஒன்ராரியோ [Ontario] மாநிலத்தில் உள்ள மிசிசாகா - ஸ்றீற்ஸ்விலே [Mississauga - Streetsville]எனும் நாடாளுமன்றத் தொகுதியில் லிபரல் கட்சி சார்பில் போட்டியிட்டு வெற்றி பெற்றவர் திரு. வஜீட் கான்[Wajid Khan]. இவர் பாகிஸ்தானிக் கனேடியர். இவர் பிறந்து வளர்ந்தது பாகிஸ்தான். பாகிஸ்தானின் விமானப்படையில் விமானியாகப் பணியாற்றியவர். ஆப்கானிஸ்தானில் கடமையில் ஈடுபட்டிருக்கும் கனேடிய இராணுவ வீரர்கள் அங்கு தங்கியிருப்பதற்கான காலத்தை நீடிக்கும் பிரேரணையை கொன்சவேட்டிவ் அரசு நாடளுமன்றத்தில் சமர்பித்த போது அதனைக் கடுமையாக எதிர்த்தவர்களில் இவர் முக்கியமானவர். ஆனால் பிரதமர் காப்பர் அவர்கள் திரு. வஜீட் கான் அவர்களை தென் ஆசியா மற்றும் மத்திய கிழக்கு விவகாரங்களில் தனது ஆலோசகராகத் தேர்ந்தெடுத்திருக்கிறார்.

"கடந்த சில மாதங்களாக லிபரல் கட்சி நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களை தம்வசம் [கொன்சவேட்டிவ் கட்சி] இழுப்பதற்காக மிகவும் முனைப்புடன் அவர்கள் செயற்பட்டு வருவதை நாம் அறிவோம் " என்கிறார் லிபரல் கட்சித் தலைவரின் பேச்சாளார் திரு. பற் பிறெற்றன் [Pat Breton].

கல்கேரி நாடாளுமன்ற உறுப்பினரும், பிரதமரின் நாடாளுமன்ற செயலாளருமான [PM's parlimentary secretary] திரு .ஜேசன் கெனி [Jason Kenny] அவர்கள் கருத்துத் தெரிவிக்கையில் "முன்னாள் பாகிஸ்தான் விமானப்படையின் விமானியான திரு. வஜீட் கான் அவர்கள், கடந்த யூன் மாதத்தில் எம்மைத் தொடர்பு கொண்டு, ஆப்கானிஸ்தானில் கடமையில் ஈடுபட்டிருக்கும் கனேடியப் படையினருக்கு அங்கு என்ன செய்ய வேண்டும் என நாம் தயாரிக்க இருந்த திட்டத்திற்கு தாம் உதவ விரும்புவதாகச் சொன்னார். அதன் பின் அவருடன் பல சுற்றுப் பேச்சுவார்த்தைகள் நடாத்தி, இறுதியாக கடந்த வாரம் பிரதமர் பணிமனையில் அவருக்கு இப் பதவி வழங்குவதெனத் தீர்மானிக்கப்பட்டது" என்கிறார்.

இது லிபரல் கட்சி உறுப்பினர்களை தம் பக்கம் இழுக்கும் நோக்கமல்ல எனவும் நாட்டின் நன்மைக்காக கட்சி பேதமற்று மாற்றுக் கட்சிகளுடனும் இணைந்து செயற்படும் முயற்சி எனவும் திரு.ஜேசன் கெனி தெரிவித்தார்.

தான் லிபரல் கட்சியை விட்டு கொன்சவேட்டிவ் கட்சிக்கு தாவப்போவதில்லை என்கிறார் திரு. வஜீட் கான் அவர்கள். ஆப்கானிஸ்தானுக்கு கனேடியப் படைகளை அனுப்புவதை எதிர்த்திருந்த வஜீட் கான் அவர்கள், தான் இப்போது கனேடியப் படைகள் ஆப்கானிஸ்தானில் இருப்பதை ஆதரிப்பதாகக் கூறுகிறார். தனது புதிய பொறுப்புப் [பதவி] பற்றி திரு.வஜீட் கான் அவர்கள் கூறுகையில், இந்தியாவிற்கும் பாகிஸ்தானிற்கும் இடையிலான சமாதானப் பேச்சுக்களை துவங்குவதற்கு கனடா நடுநிலையாளாராகச் செயற்படலாம் என தான் நம்புவதாகவும் விரைவில் இஸ் ரேல் , லெபனான், எகிப்து, சிரியா, ஈரான், பாகிஸ்தான், இந்தியா , ஆப்கானிஸ்தான் போன்ற நாடுகளுக்கு செல்லலாம் எனவும் நம்பிக்கை தெரிவித்தார்.

கனடாவில் யூதர்கள் முஸ்லிம்களை விட அரசியல் செல்வாக்கு உள்ளவர்கள். முஸ்லிம் ஒருவர் மத்திய கிழக்கு விவகாரத்திற்கு பிரதமருக்கு ஆலோசகராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டமைக்கு யூதர்களின் நிலை இனித்தான் தெரியும்.

4 சிங்கள இரானுவமுகாம்கள் தாக்கியழிப்பு

திருகோணமலையில் கேந்திர முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நான்கு சிங்கள இராணுவ முகாம்கள் தமிழ்ப்படைகளால்[தமிழீழ விடுதலைப் புலிகள்]தாக்கியழிக்கப்பட்டுள்ளதாக அங்கிருந்து வரும் செய்திகள் தெரிவிக்கின்றன. தமிழ்மண்ணாக இருந்த திருகோணமலை இலங்கை சுதந்திரமடைந்த பின் சிங்கள அரசுகள் சிங்களக் குடியேற்றங்களை அமைத்து பல பகுதிகளைச் சிங்களமயமாக்கியுள்ளது. தமிழீழத்தின் தலைநகராக திருகோணமலையத்தான் பல ஈழத்தமிழர்கள் கருதுகிறார்கள். சிங்கள இராணுவ முகாம்கள் தாக்கியழிக்கப்பட்ட செய்திகளை அறிய [வரை படங்களுடன்] கீழ் உள்ள சுட்டிகளில் கிளிக் செய்யுங்கள்.
தமிழில் படிக்க
ஆங்கிலத்தில் படிக்க
ரொய்ட்டர் செய்தி
பி.பி.சியில் திருமலைத் தாக்குதல் பற்றி
[4வது தடவையாக புதுப்பிக்கப்பட்டது]