இலங்கையின் 59 வது சுதந்திர தினம் : ஒரு மீள் பார்வை

இன்று, மாசி[Feb ] 4, இலங்கையின் 59 வது சுதந்திர தினம். சுதந்திர தினத்தைக் கூட சுதந்திரமாகக் கொண்டாட முடியாத நிலையில் பலத்த பாதுகாப்புக்களுக்கு மத்தியில் சும்மா ஒரு சம்பிரதாயச் சடங்குகள் போல் நடாத்தப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. இலங்கையை பல சமூகங்களைக் கொண்ட நாடாக கட்டியெழுப்ப அரசியல்வாதிகள் தவறிவிட்டார்கள்.

தமிழ்மக்கள் இலங்கையின் சுதந்திர தினம் பற்றி அலட்டிக் கொள்வதில்லை. அவர்களுக்கு இத் தினத்தில் ஈடுபாடும் இல்லை. இலங்கையைக் கட்டியெழுப்பியவர்களில் முக்கியமான பங்கு வகித்தவர்கள் தமிழர்களாக இருந்த போதும், சுதந்திரம் அடைந்த பின் ஆட்சிக்கு வந்த சிங்கள அரசுகள் தமிழ்மக்களை இரண்டாம்தரக் குடிகளாகவே நாடாத்தி வந்தனால் தமிழ்மக்கள் சுதந்திர தினத்தைப் புறக்கணித்தே வருகின்றனர்.இலங்கைக்கு சுதந்திரம் வேண்டும் எனும் எண்ணத்தில் முதன் முதலில் இலங்கை தேசிய காங்கிரஸை [Ceylon National Congress] உருவாக்கி அதன் தலைவராகவும் செயற்பட்டவர் சேர். பொன். அருனாசலம்[Sir. Pon. Arunachalam].

BBC செய்தியாளர் Christoper Thomas தமிழ்மக்களின் சுதந்திர தினப் புறக்கணிப்பை இப்படிச் சொல்கிறார்:

"Sinhalese equate Sinhala nationalism with Sri Lankan nationalism. The one calamitous decision that led to the ethnic war was the Sinhala-only legislation of 1956, which lifted recognition of Tamil as an official language. After that blow, the uncertain desire for a separate Tamil homeland became a passionate one... Tamils, 18 per cent of the population, mostly feel uninvolved in this week's events. The art of the nation-building, like art of displaying sensitivity towards an aggrieved and alienated people, has yet to be perfected."

சுதந்திரம் அடைவதற்கு முன் இருந்த இலங்கையின் வரலாற்றை அறிந்தவர்கள் இன்றைய இலங்கையைப் பார்த்து மனவேதனையுடன் பரிதாபப்படும் நிலையிலேயே உள்ளது.

இந்துசமுத்திரத்தின் முத்து[Pearl of the Indian Ocean], ஆசியாவின் புலி[Asian tiger] எனவெல்லாம் புகழப்பட்ட இலங்கை எப்படித் தடம் புரண்டது?

1948ம் ஆண்டு இலங்கை சுதந்திரம் பெற்ற போது, ஆசியாவிலேயே பிலிப்பைன்சுக்கு அடுத்தபடியாக மக்களின் வாழ்க்கைத்தரத்தில் சிறந்த [highest living standard ] நாடாக இலங்கை விளங்கியது. இலங்கை சுதந்திரம் அடைந்த காலப்பகுதியில் [இரண்டாவது உலக மகாயுத்தத்தால்] ஜப்பான் மிகவும் பின் தங்கிய நிலையிலேயே இருந்தது. அக் காலப் பகுதியில் ஆசியாவின் பொருளாதாரப் புலி என அழைக்கபட்ட நாடு இலங்கை. அன்று ஒரு இலங்கை ரூபா ஆக மூன்று ஸ்ரேலிங் பவுன்ஸ்[Sterling Pound] மட்டுமே.

இரண்டாவது உலக மகாயுத்தக் காலகட்டத்தில் பிரிட்டன் இலங்கையிடம் கடன் [Foreign Aid]வாங்கியது என்றால் நம்புவீர்களா? ஆம், பிரிட்டனுக்கே இலங்கை கடனுதவி [Foreign Aid] அளிக்கக் கூடிய அளவில் அதன் பொருளதார வளர்ச்சி இருந்த்து. சிறந்த கல்வியமைப்பு [Education system ]மக்களின் சிறந்த வாழ்க்கைத் தரம்[[highest living standard ] போன்றவற்றைப் பல நாடுகள் புகழ்ந்து பாராட்டின.

ஆசியாவிலேயே அதிகம் எழுதப் படிக்கத் தெரிந்த மக்களைக்[99.7%] கொண்ட நாடுகளில் இலங்கை முதலாவதாகத் திகழ்ந்தது. உலகின் பல பாகங்களிலிருந்தும் இலங்கையில் படிப்பதற்காக மாணவர்கள் வருவது சகஜமாக இருந்தது. பல நாடுகளால் இலங்கையின் கல்வித தரம் மிகவும் போற்றப்பட்டது. இலங்கையில் கல்வி கற்றுத் தேர்ச்சி பெற்ற பல ஈழத்தமிழர்கள் உலகின் பல நாடுகளுக்கும் [வையித்தியர், பொறியியலாளர், ஆசிரியர்கள்] சென்று தொழில் வாய்ப்புக்களை 1915 களில் இருந்தே பெற்றனர். சிங்கப்பூரை உருவாக்கிய சிற்பிகள் அல்லது சிங்கப்பூரின் தந்தைகள் என்று அழைக்கப்படுமளவுக்குப் புகழ் பெற்றவர்களில் ஒருவர் சின்னத்தம்பி இராஜரத்தினம். இவர் சிங்கப்பூரின் துணைப்பிரதமராக இருந்தவர். சிங்கப்பூர் உருவாகியதில் இருந்து பல அமைச்சுப் பொறுப்புக்களையும் வகித்தவர். இவர் யாழ்ப்பாணத்தில் பிறந்தவரே.

சிங்கப்பூரின் முன்னாள் பிரதமர் Lee Kwan Yew அவர்கள் சிங்கப்பூரை இலங்கை போல் கட்டியெழுப்ப வேண்டும் எனும் கனவுடன் சிங்கப்பூரைக் கட்டியெழுப்பினார் என அவர் சொன்னதாகச் சொல்வார்கள். இலங்கை பற்றிய தனது அனுபவத்தை அவரது சுயசரிதப் புத்தகத்தில் இப்படிச் சொல்கிறார் Lee Kwan Yew:

"My first visit to Sri Lanka was in April 1956 on my way to London...I walked around the city of Colombo, impressed by the public buildings…Ceylon had more resources and better infrastructure than Singapore...Ceylon was Britain's model Commonwealth country. It had been carefully prepared for independence. After the war, it was a good middle-size country with fewer than 10 million people. It had a relatively good standard of education, with 2 universities of high quality, a civil service largely of locals, and experience in representative government starting with city council elections in the 1930s. When Ceylon gained independence in 1948, it was the classic model of gradual evolution to independence."

உலக வங்கியின் தென் ஆசியப் பிராந்தியத்திற்கான துணைத் தலைவர் Mieko Nishimizu அவர்கள் ரோக்கியாவில் நடந்த இலங்கைக்கு உதவி வழங்கும் நாடுகளின் கூட்டத்தில் இலங்கை பற்றிய தன் எண்ணங்களை இப்படிச் சொல்கிறார்:

"When I came to the World Bank, I was shocked to find Sri Lanka listed among the low-income developing countries in the World Bank Atlas. I grew up, in Japan, thinking of Sri Lanka as a developed nation, with a reverence one naturally holds for the cultural and historical heritage of an advanced civilization.

My own mental picture of Sri Lanka was suffused with impressive bits of information. Let me share with you some of those mental brushstrokes.

1. A nation that boasts one of the oldest, if not the oldest, written history in the world.
2. One of the first countries in the world to introduce universal adult franchise – in 1931, two years after Britain and nearly 20 years before India.
3. A tradition of democratic governance right down to the village level, with elected village and town councils accountable to the people, as early as in the 1930s.
4. A nation who produced the world's first lady Prime Minister, in 1960s.
5. A people with among the best socioeconomic indicators in all of Asia – be it life expectancy, infant and maternal mortality, literacy, near universal primary school enrolment, etc.
6. Jaffna College, dating back to 1819, and the American missionaries who founded it, where Malaysian, Singaporean, South Indian and even Japanese students were enrolled as early as the 1930s and 1940s.
7. The Observer out of Colombo founded in 1934, a national newspaper still in circulation today, and the Morning Star out of Jaffna in 1841.
8. The Ceylon Chamber of Commerce, the world's oldest such chamber dating back 164 years, and thriving today
9. And, Lee Kuan Yew's pronouncement that he wanted Singapore to be like Sri Lanka, when he visited the island in the 1950s.

These are just a few brushstrokes of a nation called Sri Lanka, of a people of deep political awareness."

இப்படி கல்வியறிவு கொண்ட மக்கள், சிறந்த பொருளாதாரம் எனத் திகழ்ந்த நாடு, எப்படி இன்று உருப்படாத நாடுகள் வரிசையில் முன்னனியில் நிற்கிறது? ஏன் இந்தச் சொர்க்காபுரி இன்று நரகமாக மாறியது? பிரிட்டன் போன்ற குடியாதிக்க நாடுகளுக்கே கடன் கொடுக்கக் கூடிய நிலையில் இருந்த நாடு, ஏன் இன்று உலக நாடுகள் போடும் பிச்சையில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறது?

இதற்கான விடைகளை அடுத்த பதிவில் பார்ப்போம்.